En son osmanlı padişahı kimdir, tarihçesi nedir?
Osmanlı tahtının son temsilcisi olan VI. Mehmed Vahideddin'in hayatı, imparatorluğun çöküş dönemine ve modern Türkiye'nin doğuşuna tanıklık eden tarihî bir dönüm noktasını yansıtıyor. Saltanatının Mondros Mütarekesi'nden Millî Mücadele'ye uzanan kritik süreçteki rolü, onu hem bir dönemin son hükümdarı hem de yeni bir çağın eşiğindeki sembolik figürü haline getiriyor.
Osmanlı İmparatorluğu'nun Son Padişahı: VI. Mehmed Vahideddin Osmanlı İmparatorluğu'nun 36. ve son padişahı VI. Mehmed Vahideddin'dir. 4 Temmuz 1918'de tahta çıkmış ve saltanatı 1 Kasım 1922'de saltanatın kaldırılmasıyla sona ermiştir. Kendisi aynı zamanda İslam halifesi unvanını taşıyan son Osmanlı padişahıdır. VI. Mehmed Vahideddin'in Hayatı ve Saltanat Dönemi Vahideddin, 14 Ocak 1861'de İstanbul'da Dolmabahçe Sarayı'nda doğdu. Sultan Abdülmecid'in oğludur. Amcası oğlu Sultan V. Mehmed Reşad'ın ölümü üzerine tahta çıktı. Tahta çıktığında Osmanlı İmparatorluğu I. Dünya Savaşı'nın son aşamalarındaydı ve büyük toprak kayıpları yaşıyordu. Saltanatı dönemindeki önemli olaylar:
Saltanat Sonrası ve Sürgün Yılları Saltanatın kaldırılmasından sonra, 17 Kasım 1922'de İstanbul'dan ayrılarak sürgün hayatı başladı. Önce Malta'ya, daha sonra Hicaz'a ve nihayet İtalya'nın San Remo kentine yerleşti. 16 Mayıs 1926'da San Remo'da vefat etti. Cenazesi uzun yıllar Suriye'nin Şam kentindeki Süleymaniye Camii haziresinde bulundu. Tarihsel Önemi VI. Mehmed Vahideddin'in saltanatı, 623 yıllık Osmanlı İmparatorluğu'nun son dönemini temsil eder. Onun dönemi, imparatorluğun dağılma sürecinin tamamlandığı ve Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluşuna zemin hazırlayan Millî Mücadele döneminin başlangıcına denk gelmiştir. Saltanatının kaldırılmasıyla birlikte, Osmanlı hanedanının siyasi varlığı resmen sona ermiştir. |






















.webp)














